به نقل از «ایرنا»

«کریم مردانی آذر»، انسانی در کلاس جهانی

تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۱۸۳۶۶

به گزارش ایرنا، سازمان صلیب سرخ جهانی در گزارشی که از فعالیت های انسان دوستانه خانواده مردانی آذری منتشر کرده؛ در صفحه اول ژورنال این سازمان آمده است:  ۱ > ۱۹۶ ؛ یعنی کمک‌های انسان دوستانه برادران مردانی آذر بیشتر از کمک‌های انسان دوستانه ۱۹۶ کشور در جهان است.

اگر اروپایی ها و امریکایی ها به علوم و فنون، تکنولوژی و اختراعات جهانی خود افتخار  می کنند و امروزه معیار برتری هر چیزی را با عنوان «کلاس جهانی» می‌سنجند، ما ایرانی ها به انسان های بزرگ و قابل احترام خود در کلاس جهانی مباهات می کنیم و چه افتخاری بالاتر از مقام انسانی در سطح جهانی است؟

حاج کریم مردانی آذر متولد مهر ماه ۱۳۱۳ در تبریز، نمونه ای از انسانی متواضع و خیرخواه است که آوازه انسانیت اش فراتر از مرزهای کشور رفته و چه بسا در آن سوی مرزها و در غرب مدعی حامی انسان، بسیار محبوب و مشهور است و این امر به سبب حمایت های وی از ۶ هزار کودک افریقایی و ساخت مدرسه و درمانگاه در کشورهای فقیر است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته کریم مردانی آذر به این کار بسنده نکرده و به قول خودش « چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است» ؛ در امر مدرسه سازی و کارهای عام المنفعه در سراسر ایران نیز کارهای بس بزرگ و محیرالعقولی انجام داده است که انجام چنین کارهایی فقط از عهده دولت ها و سازمان ها برمی آید. چنین کارهایی شاید با محاسبات ریاضی جور نیاید و فقط در یک کلمه با « عشق و اخلاص» می توان کارهای بزرگ و ماندگار را انجام داد. 

برای نسل جوان امروزی تصور اینکه بخواهی کسب و کاری را با دست خالی و بدون کوچکترین پشتوانه و حامی مالی آن هم در این دور و زمانه راه اندازی کنی، چیزی در حد محال است؛ اما برادران مردانی آذر نه تنها این مساله را با پشتکار و اتحاد یکدیگر عملی کردند بلکه چیزی فراتر از آن را هم محقق ساختند. به طوری که امروزه میزان ثروت آنها در اروپا و امریکا غیرقابل تصور است و بنابر اظهارات شان بخش کوچکی از ثروت شان را در امور عام المنفعه و در مدرسه سازی، گسترش علم و دانش و بیمارستان کودکان هزینه کرده اند.

غلامرضا مردانی آذر زمانی درباره‌ میزان ثروت این خانواده گفته بود «کلید خزانه‌ی الهی در دستان ماست. تا روزی که این کلید را در اختیار داریم برای اجرای پروژه‌هایی در ارتباط با فرهنگ‌سازی آمادگی کامل خود را اعلام می‌کنیم. امکانات مالی ما در خارج از کشور غیر قابل تصور است. تلاش می‌کنیم این ثروت خدادادی را به جریان مدرسه‌سازی در ایران متصل کنیم».

حاج کریم مردانی آذر؛ مردی که ازدواج نکرده ولی صاحب بیش از ۳۰ هزار فرزند است. خودش در این باره می‌گوید: «شاید از روی چهره فرزندانم را نشناسم ولی احساسم عین حس پدر به فرزندانش است و اصلا مهم نیست که با آنها نسبت خونی ندارم چراکه من با تک تک آنها نسبت دِلی دارم و الان خیلی از آنها جزو نخبگان، پزشکان، مهندسان و هنرمندان هستند که در اقصی نقاط دنیا زندگی می‌کنند.»

اگر سری به مدارس حاج کریم که اکثرا برای کودکان معلول و محروم ساخته شده است، بزنید، متوجه علاقه دانش آموزان به حاج کریم خواهید شد، آنها حاج کریم را پدر معنوی خود می دانند و نام خانوادگی خود را مردانی آذری معرفی می کنند.

از فقر تا غنا

این جمله معمولا در اذهان همه می چرخد " اگر من هم ثروت کلانی داشتم، حتما در کارهای عام المنفعه هزینه می کردم" ، فارغ از اینکه چند درصد از افراد ثروتمند چنین کارهای بزرگی می کنند، اما جالب است بدانید حاج کریم مردانی آذر نه تنها وارث ثروت خدادای و پدری نبود بلکه ایام خردسالی و کودکی را در فقر و تنگا گذرانده اند و اگر چه پدرش «محمد» از تجار بزرگ تبریزی و جزو یاران ستارخان و باقرخان در دوران مشروطیت بود، اما حوادث تاریخی و فعل و انفعالات سیاسی آن زمان باعث شد که وی ورشکست شود و نهایتا در سال ۱۳۱۸ که کریم پنج ساله بود از دنیا برود. 

حاج کریم می‌گوید: «زمانی که پدرم فوت شد، من به همراه دو برادر دیگرم خردسال بودیم، بار سنگین تامین معاش بر عهده مادرم افتاده بود به طوری که او با خیاطی و دوخت لباس زندگی‌مان را می چرخاند». 

بعد از فوت پدر، کریم به همراه مادرش «زهرا» و برادرانش «غلامرضا» و «علی» پس از مدتی اقامت در تبریز به تهران نقل مکان می کنند، او به همراه برادرانش جهت گذران زندگی، کارشان را از شاگردی مغازه شروع کرده و پس از مدتی با کمک تجار بزرگ تبریزی هر کدام با اجاره مغازه ای به خوار و بار فروشی و داد و ستد مستقل می رسند. تلاش و همت شبانه روزی در کنار درایت و کاردانی برادران مردانی آذری به بار می نشیند و آنها موفق به کسب ثروت زیادی می شوند، قلب پاک و افکار متعالی آنها را به طرف کارهای نیک و خیر هدایت می‌کند.

فقر و نیاز به کار برای تامین معاش مانع از درس خواندن کریم می شود؛ «حتی درس خواندنمان در خانه نوبتی بود به طوری که من مدتی به تقاضای مادرم درس و مشق را رها کردم و وارد بازار کار شدم تا برادر بزرگم غلامرضا درس بخواند، به قول برادرم، من جورکش آنها شدم». 

 اولین تجربه کاری‌ اش در یک چلوکبابی روبه‌روی مصلای تبریز با درآمد روزانه سه "عباسی" بود که به سختی غذای روزانه خانواده‌ را با نان خالی و انگوری که از حیاط منزل می‌چیدند، کفاف می کرد. 

حاج کریم ثروتی را که دارد امانت خداوند در دستانش می داند و معتقد است که مردم، صاحبان این امانت هستند و باید صاحب امانت های خداوند در دستانش باشند. در مراسم نکوداشتی که برایش گرفته اند، با صدایی لرزان می گوید: « از بابت اینکه زحمات عمر ۸۸ ساله ام را فدای ملت و فرزندان سرزمینم می کنم از شادی در پوست خود نمی گنجم».

وی درباره انگیزه اش از ساخت مدرسه در ایران می گوید: «وقتی که در خارج از کشور بودم به دعوت یونسکو به کشورهای آفریقایی سفر کرده و سرپرستی تعدادی از بچه های بی سرپرست را بر عهده گرفتم که هر سال به تعدادشان افزوده می شود، یک روز با خود گفتم "چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است" از این‌رو مدرسه‌سازی در سیستان و بلوچستان را آغاز کردیم و سپس این کار را در تهران و تبریز ادامه دادیم".

 انگیزه‌ این خانواده از ورود به مدرسه‌سازی نیز جالب و شنیدنی است، «ما به‌سختی درس خواندیم به همین دلیل وقتی کسب و کارمان خوب شد غلامرضا پیشنهاد مدرسه‌سازی داد. او می‌خواست کاری کند که دانش‌آموزان به‌راحتی درس بخوانند».

آنها علاوه بر ایجاد فضای تحصیل، بر کیفیت آموزش و ایجاد فضای آموزشی مطلوب و رسیدگی به نیازهای مادی و معنوی دانش‌آموزان نیز تاکید داشتند؛ تا جایی که گفته می‌شود در هر کدام از مدارسی که این برادران ساخته‌اند، اتاقی مخصوص به گفت‌وگوی رودرروی آنان با دانش‌آموزان اختصاص داده شده بود.

کریم مردانی آذری در این باره می گوید: «هر جا مدرسه‌ای ساخته‌ایم، به فضاسازی آن نیز به نحوی مطلوب پرداخته‌ایم. به طوری که تقریباً مبلغی معادل نصف هزینه‌ احداث بنا را صرف فضاسازی آن کرده‌ایم». غلامرضا مردانی آذری نیز درباره‌ اشتیاق دانش‌آموزان به تحصیل در این مدارس گفته بود: «مدارس ساخته‌شده به دست ما، به‌گونه‌ای است که دانش‌آموزانش با اکراه آن را ترک کرده و به خانه‌هایشان می‌روند. حتی خود من از زبان دو سه نفر از مدیران همین مدارس شنیده‌ام، پس از اتمام درس روزانه‌ دانش‌آموزان، مربیان به‌زور و با دادن تذکرهای متعدد دانش‌آموزان را از مدرسه بیرون می‌کنند تا به خانه‌هایشان بروند».

با افتخار بر دستان حاج کریم مردانی آذر بوسه می زنم

استاندار فقید آذربایجان شرقی در مراسم نکوداشت حاج کریم مردانی آذر در حالی که اشک بر دیدگانش حلقه بسته بود، خطاب به وی می گوید: "خوشا به سعادت شما که پدر معنوی هزاران هزار دانش آموز و کودکان بی سرپرست ایران اسلامی هستید."

اسماعیل جبارزاده، با اشاره به خدمات ارزنده خانواده مردانی آذر در استان و کشور می گوید: " شما به برگزاری مراسمات تجلیل و همایش های این چنینی احتیاجی ندارید. اقرار می کنم که ما به شما نیاز داریم. نیاز داریم تا ایثار و دلاوری های غیور مردان سرزمین قهرمانمان آذربایجان را به نسل های آینده بازگو کرده و آن ها را با خدمات خیرانی همچون شما در تمامی حوزه های مدرسه سازی و درمانگاه و بیمارستان، کتابخانه و .. آشنا کنیم."

کریم مردانی آذر در اتوبوس بی،آر تی تبریز در حال رفتن به محل کار

مردی که فقط با خدا معامله می کند

حاج کریم نمونه کامل انسان متواضع و ساده زیستی در اوج ثروت است؛ تنها داریی اش یک کارت اتوبوس و کارت تلفن همگانی است، بارها دیده شده است که به تنهایی سوار بر اتوبوس بی.آر. تی تبریز شده و از این نقطه شهر تا آن نقطه برای گردش یا سرکشی به طرح های در دست اجرا می رود. وی اصلا حاضر به مصاحبه با هیچ خبرنگار و دوربین شبکه ای نیست و وقتی علت این امر از او پرسیده می شود، می‌گوید: «من با خدا معامله کرده ام و انسان یک سکه را یک  بار خرج می کند و این معامله با دوربین و دیده شدن از بین می‌رود، درویش را هر کجا که شب آید سرای اوست».

برای حسن ختام در وصف حاج کریم به شعری که زینب دختر نابینایی که در مدرسه مردانی آذری تحصیل کرده و در وصف وی سروده است، بسنده می کنم.

کسی از اهل جنت در زمین است

همین حاجی کریم نازنین است

من او را دوست دارم همچو بابا

و خود را دخترش می‌نامم هرجا

محبت های او بر ما چو باباست

و این بسیار ارزشمند و زیباست

ره او راه پاک انبیا است چون او با بینوایان آشنا است

برچسب‌ها آذربایجان شرقی تبریز خیران مدرسه ساز

منبع: ایرنا

کلیدواژه: آذربایجان شرقی تبریز خیران مدرسه ساز آذربایجان شرقی تبریز خیران مدرسه ساز دانش آموزان مردانی آذری مدرسه سازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۱۸۳۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اینجا به تماشای ایثار بنشینید؛ معلمانی که پیامبر زمان خود شده‌اند

معلمی، شغل یا حرفه نیست بلکه جلوه‌ای از ایثار، فداکاری و از خودگذشتگی برای دانش‌آموزانی است که آینده‌سازان این مرزوبوم هستند و چه زیبا امام راحل فرموده‌اند که معلمی شغل انبیاست.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از فارس، دوازدهم اردیبهشت هر سال یادآور روزی است که به نام مجاهدان و فداکاران عرصه علم و تربیت نام‌گذاری شده است، روزی که به نام و برای معلمان است تا پاسداشتی از این مجاهدان بی‌ادعا از تدریس تا فداکاری برای دانش‌آموزان این مرزوبوم صورت بگیرد.

در گوشه گوشه استان فارس جلوه زیبای از این مجاهدت معلمان برای دانش‌آموزان مشهود است؛ پارگی عصب دست، شکستگی دست و پا، گذشتن از حق نه ماهه مرخصی زایمان، بیماری و سایر مشکلات موجب نشده است تا معلمان از فعالیت و تدریس علم و تربیت به دانش‌آموزان دست بکشند.

این گزارش تنها بخشی از ایثارگری معلمان و مدیران را در سطح استان فارس روایت می‌کند که هر یک عشق و ایثار خود را به دانش‌آموزان بدون هیچ چشمداشتی ابراز می‌کنند.

رفتار مسئولانه آموزگار در قبال دانش‌آموز کم‌بینای خود

فهیمه محجوب معلم پایه اول از وقت فراغت خود برای تدریس به دانش‌آموز کم‌بینای خود استفاده می کند، وی آموزگار دبستان دخترانه شهید قاطعی میمند فارس است.

این معلم مسئولیت‌پذیر روزانه در شیفت‌های عصر که ساعت استراحت و تعطیلی است، در مدرسه حضور پیدا می‌کند و کلاس‌های آموزشی و تقویتی را بدون دریافت هیچ‌گونه هزینه‌ای برای دانش‌آموز کم‌بینای خود برگزار می‌کند تا مشق ایثار و فداکاری دهد.

مدیر مدرسه‌ای که موجبات آزادی پدر یک دانش‌آموز را فراهم آورد

حکایت دیگری از روایت ایثار و فداکاری معلمان و مدیران در مدارس استان فارس مربوط به مدیر مدرسه‌ای در شهرستان قیرو کارزین استان فارس است که در ذهن یکی از دانش‌آموزان خود قابی ماندگار ایجاد کرد.

یعقوب عباسی که مدیر یکی از آموزشگاه‌های ابتدایی شهرستان قیر و کارزین استان فارس است با جمع‌آوری و پرداخت بدهی، موجبات آزادی پدر یک دانش‌آموز را فراهم آورد.

ماجرای این اتفاق نیک به زمانی باز می‌گردد که معلم و مدیر مدرسه با مشاهده افت تحصیلی و کم شدن نشاط و انرژی دانش‌آموز، پیگیر مسائل آموزشی او شدند و متوجه شدند که مسائل پیش‌آمده به دلیل زندانی بودن پدر دانش‌آموز است.

این مدیر متعهد مدرسه با پیگیری و کمک گرفتن از خیران و همکاران فرهنگی خود باعث پرداخت بدهی ولی دانش‌آموز شد و در یک روز دانش‌آموز را با دیدن پدر خود در مدرسه غافلگیر کرد و روحیه نشاط و سر زندگی را به این دانش‌آموز برگرداند.

تدریس مجازی معلم دل‌سوز میمندی استان فارس برای دانش‌آموز بیمار

خانم معلم اهل میمند استان فارس هر روز از تدریس خود فیلم می‌گیرد و برای دانش‌آموزش که دارای بیماری مسری است، ارسال می کند تا علاوه بر بهره بردن دانش‌آموزش از مطالب درسی، او را با ایثار و فداکاری و دل‌سوزی آشنا کند.

لیلا کشاورزی، معلم پایه دوم دبستان نرجس خاتون میمند استان فارس است که در اقدامی مسئولانه در مواجهه با بیماری مسری دانش‌آموزش، جهت هماهنگ بودن با آموزش‌های کلاس، از تدریس‌های خود فیلم تهیه می‌کند و برای دانش‌آموز ارسال می‌کند و زمان استراحت در منزل نیز برای این دانش‌آموز وقت می‌گذارد و رفع اشکال انجام می‌دهد.

معلمی که فوت مادرش هم مانع تعطیلی کلاس نشد

معلم اهل فسا استان فارس که با وجود فوت مادر و داشتن این اندوه بزرگ کلاس درسش را تعطیل نکرد.

معصومه جعفری، آموزگار دبستان شهید دیالمه شهرستان فسا استان فارس است که با وجود اینکه مادر خود را از دست داد و غم بزرگی تمام وجودش را فراگرفت اما در عملی مسئولیت‌پذیرانه کلاس درسش را تعطیل نکرد و باعث شد دانش‌آموزانش از درس عقب نمانند.

ادای نذر معلم فیروزآباد فارس برای دانش‌آموزان تحت پوشش بهزیستی

یک خانم معلم اهل فیروزآباد استان فارس نیز در یک نذر علمی هرساله برای دانش‌آموزان تحت پوشش بهزیستی و کم‌شنوا کلاس درس رایگان برگزار می‌کند و در حل مسائل درسی به آنها کمک می کند.

فریبا کشاورز معلم مدارس متوسطه اول شهرستان فیروزآباد استان فارس هرسال در ایام امتحانات نهایی به دانش‌آموزان تحت پوشش بهزیستی و کم‌شنوا با برگزاری جلسات رایگان رفع اشکال و تدریس دروس در امتحانات کمک می‌کند.

این خانم معلم متعهد هر سال با شروع امتحانات نهایی با حضور در خوابگاه دانش‌آموزان بهزیستی و دانش‌آموزان کم‌شنوا به آنها کمک می‌کند تا در امتحانات خود موفق باشد.

وی هدف از انجام این کار را ادای یک نذر خود می‌داند و می‌گوید: وقتی موفقیت و پیشرفت این دانش‌آموزان را می‌بینم حاضر نیستم این خوشحالی را با هیچ چیز دیگری عوض کنم.

این معلم فیروزآبادی اضافه می‌کند: قبولی این دانش‌آموزان در امتحانات بهترین دستمزد و افتخار برای من است و من با تمام توان و اراده این کار را سال‌ها ادامه می‌دهم و تصمیم دارم با همکاری دبیران دیگر بتوانیم در تمام دورس مشکلات این عزیزان را مرتفع سازیم.

رفتار مسئولانه یک خانم مدیر مدرسه در قبال دانش‌آموزان کم‌برخوردار

یک مدیر مدرسه در بوانات استان فارس در قبال دانش‌آموزان کم‌برخوردار آموزشگاه خود احساس مسئولیت می‌کند و با تهیه بسته‌های معیشتی سعی می‌کند اندکی از محرومیت آنها را بکاهد.

خدیجه کاظمی، مدیر دبیرستان شبانه‌روزی حضرت زهرا بوانات استان فارس است و طی شناسایی دانش‌آموزان نیازمند مدرسه اقدام به تهیه بسته‌های معیشتی برای آنها می‌کند.

وی به صورت کاملاً محرمانه این بسته‌های معیشتی را بدون اینکه دانش‌آموزانش متوجه شوند به دست خانواده‌های آنها می‌رساند،این مدیر مدرسه معتقد است، هر میزان که دغدغه دانش‌آموزان نسبت به معیشتشان کمتر شود تمرکز آنها برای یادگیری درس بالاتر می‌رود.

ادای نذر دانایی معلم شیرازی نسبت به دانش‌آموزان

دبیر تاریخ شاغل در هنرستان شهید جوانمردی آموزش و پرورش ناحیه سه شیراز، 150 جلد کتاب را به کتابخانه مدرسه هدیه داد.

افشین ابروان، دبیر تاریخ هنرستان جوانمردی ناحیه سه شیراز که علاقه‌مند به کتاب و کتابخوانی است، ۱۵۰ عنوان کتاب را به کتابخانه هنرستان محل تدریس خود اهدا کرد تا با نذر دانایی، محتوای خوب را در اختیار دانش‌آموزان علاقمند به مطالعه قرار دهد،به گفته همکاران این آقا معلم، ایشان فردی مطلع، تاریخ‌دان و آشنا به امور روان‌شناسی است که در مواقع مختلف، فرهنگیان و دانش‌آموزان را در یادگیری و بیان اطلاعات مورد نیازشان یاری می‌کند.

به گزارش ایمنا، این روایت‌ها تنها گوشه‌ای از فداکاری‌های معلمان این سرزمین است، معلمانی که پیامبران زمان خویش شده‌اند تا دانش‌آموزانشان بدون هیچ دغدغه‌ای درس بخوانند تا بعدها بتوانند در پیشرفت و سازندگی کشورشان سهیم باشند.

کد خبر 749529